Λεπτομέρειες

Κατηγορία: Άλλες Αγγειακές Παθήσεις

Ο όρος παγίδευση της ιγνυακής αρτηρίας χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1965 από τους Love και Whelan. Με τον όρο αυτό εννοούμε όλες τις συγγενείς ανωμαλίες(μυών, των καταφύσεων τους καθώς και την παρουσία ινωδών ταινιών) στην περιοχή της άρθρωσης του γόνατος που ασκούν εξωτερική πίεση στην αρτηρία και λιγότερο συχνά στην φλέβα με πρόκληση ισχαιμίας στο κάτω άκρο. Παρατηρείται πιο συχνά στους άνδρες σε σχέση με τις γυναίκες(15/1). Αφορούν κατά κύριο λόγο την έσω κεφαλή του γαστροκνήμιου μυός, του μακρού πελματιαίου ή και των δύο, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις η ιγνυακή αρτηρία πιέζεται από μυώδεις ταινίες της κεφαλής του γαστροκνημίου ή ινώδη στοιχεία του ιγνυακού μυός.

H κλινική εικόνα του ασθενούς είναι διαλείπουσα χωλότητα(άλγος κατά την βάδιση) στην περίπτωση θρόμβωσης της ιγνυακής αρτηρίας, ψυχρότητα και ωχρότητα λόγω ισχαμίας, αιμωδίες και παραισθησίες στον άκρο πόδα. Στην περίπτωση συμπίεσης της ιγνυακής φλέβας τα συμπτώματα είναι παρόμοια με αυτά της εν τω βάθει φλεβικής θρόμβωσης. Το σύνδρομο παγίδευσης της ιγνυακής αρτηρίας μπορεί να οδηγήσει σε θρόμβωση, περιφερικές εμβολές ή μεταστενωτικό ανεύρυσμα της ιγνυακής αρτηρίας.

Η διάγνωση γίνεται με την συγκριτική μέτρηση του δείκτη πίεσης στο ύψος των σφυρών σε ουδέτερη και πελματιαία κάμψη του άκρου πόδα καθώς και αγγειογραφία σε ουδέτερη θέση και πελματιαία κάμψη.

Η θεραπεία είναι χειρουργική. Διατέμνεται το ανατομικό αίτιο που προκαλεί συμπίεση των αγγείων και αποκαθίσταται η συνέχεια της αρτηρίας με φλεβικό μόσχευμα.