Το σύνδρομο θωρακικής εξόδου οφείλεται στην άσκηση πίεσης εξωτερικά του νευραγγειακού πλέγματος στην ωμική χώρα και παρουσιάζει ανάλογη εκδήλωση συμπτωμάτων στο σύστοιχο άνω άκρο.
Περιλαμβάνει 4 σύνδρομα ανάλογα με το αίτιο ή την ανατομική περιοχή που
εντοπίζεται.
Οι αιτίες που το προκαλούν είναι διάφορες 1) στατικοί παράγοντες όπως η αύξηση ή μείωση της μυικής μάζας στην περιοχή της ωμικής ζώνης 2) δυναμικοί παράγοντες που οφείλονται στην κινητικότητα της ανατομικής αυτής περιοχής 3) φυσιολογική πτώση της ωμικής ζώνης με την αύξηση της ηλικίας(3η δεκαετία) της ζωής 4) συγγενείς παράγοντες (υπεράριθμη αυχενική πλευρά, άτυπες καταφύσεις μυών και συνδέσμων) 5) η παρουσία τραύματος όπως κατάγματα κ.α).
Τα συμπτώματα που εμφανίζονται έχουν σχέση με την ανατομική περιοχή που συμπιέζεται και μπορεί να είναι νευρολογικά από την άσκηση πίεσης στο βραχιόνιο πλέγμα με αιμωδίες, μείωση της αισθητικότητας και της δύναμης του σύστοιχου άνω άκρου, φλεβικά με αίσθημα βάρους, οίδημα και κυάνωση καθώς και αρτηριακά(διαλείπουσα χωλότητα).
Η διάγνωση μπορεί να γίνει με την κλινική εξέταση, τις κλινικές δοκιμασίες, την ακτινογραφία θώρακος, την αγγειογραφία του άνω άκρου σε λειτουργική θέση και το ηλεκτρομυογράφημα.
Η θεραπεία συνίσταται στην κατάργηση της θέσης του άνω άκρου που προκαλεί ενοχλήματα, την φυσιοθεραπεία και την χρήση φαρμάκων(αντιφλεγμονώδη, βιταμίνη Β) με 80% επιτυχία.
Η χειρουργική θεραπεία οδηγεί στην αφαίρεση του αιτίου που την προκαλεί όπως η διατομή του σκαληνού μυός, η αφαίρεση της πρώτης καθώς και πιθανής αυχενικής πλευράς, η εκτομή όλων των συνδέσμων και των καταφύσεων των μυών.